Her gözyaşında bir yalnızlığın izini gördüm.Her ağlayışımda yalnız bırakıldım.Dünya bu kadar küçükken ben seni aradım yalnızlıklarımda , bulamadım.Seni istedim bir tek yanımda , gelemedin. Suç sende miydi , yoksa ben mi fazla bencildim çözemedim.Seni beklemek bencillik mi o da tartışılır elbette.
Sen yoksun ya her sabaha bir umut katıyorum.Güneşin her doğuşu ayrı bir güzellik katıyor seni bekleyişlerime.Bekliyorum , belki sen de güneş gibi doğarsın diye geceme...
Hangi rüyanın uyanışısın sen ? Hangi kıyametin alametisin.Hangi hayal kırıklığım hangi yalnızlığımsın ? Sen kimsin ey sevgili ? Hayatıma bir anda girdin ve çıkışın imkansız . Çıkmaz sokaklar sardı aşkının etrafını. Kalbimden kurtuluşun imkansız.Sensiz varoluşum yalan . Seni unutmam imkansız çünkü .
Böylesine severken çık gel dönülmez savaşlarından.Vazgeç kalbimi delik deşik etmekten . Senin her gelişinde yeniden iyileşir kalbim , yeniden can bulur . Sevinir , belki mutlu olurum çocuklar gibi .
Sen gel ey sevgili . Dön uçurum kenarlarından . Nefretle bıraktığın ellerimi sevgiyle , aşkla yeniden tut ki can bulsun , uyansın bedenim kötü kabuslardan...
biraz amatörce ama geliştiricem kendimi inş...
Anasayfa 
