Çocukların hayatında aslında küçücük bir materyal ama hazzı çok büyük olan şeyler vardır: Mesela misketleri...Bir çocuğun misketlerinin arkadaşlarınınkinden daha fazla olması anlatılamaz büyüklükte bir hazdır.Bir terlikle araba niyetine oynayıp mutlu olabilmek de ayrı bir zevktir.Aslında çocuklukta herşey bir hazdır, mutluluktur.Sıkıntı yok,para derdi, iş-güç,aşk..Hiç biri yok... Küçücük bir misket ve kocaman duyulan bir haz...Mesela biz çok sıklıkta saklanbaç oynardık...Saklandığım yerde ses çıkardığım zaman;-Cihan sesini gördüm çık sobe! diyen piskopat bir arkadaşım vardı...Birde tavuğum vardı horoz niyetine aldığım...Biraz büyüyünce anlamışım horoz olmadığını.Daha doğrusu yumurtlayana kadar anlamamıştım...İşin kötü yanı bahçede hiç horoz yoktu...Yani aynı gün içinde iki kez vurulmuştum.Benim horoz sandığım tavuğuma kimin horozu gelip yumurta peydahlamıştı? Olayı büyütüp namus meselesi bile yapmıştım.
Her su birikintisini deniz zannederdim atlardım yüzmek için...Gözlerimi kısıp baktığımda karizma olduğumu düşünürdüm...Bunlar küçücük şeylerdi ama bir çocuk için paha biçilemez büyüklükte zevkli güzel neşeli şeylerdi..Uçmayı çok isterdim...Evin çatısından şemsiyeyle atlarken son anda babaannem farketmiş...Halen birgün uçacağıma inanıyorum.Neden olmasın...
İlk aşkım Şirine idi...Sonra şeker kız Candy çıktı...Bir keresinde televizyonun içini açarken yakalanmıştım...Ferhat Şirin için dağları delmiş.Ben bir televizyon bozmuşum çok mu?.Akşam ezanı okunduğu zaman annem çağırırdı.-Cihan gel oğlum akşam oldu.Oyunu bölmek istemezdim.İki arada bir derede kalırdım hep...Ama mecbur eve gidecektim yoksa annem akşam babam eve gelince beni şikayet edecek babam önce ters bir bakış atacak,ardından şimşekler çakacaktı...Ama eve çıkmadan önce arkadaşımın topuna son bir vuruş yapmak ve bilerek o vuruşu komşumuzun bahçesine atmak anlatılmaz bir zevkti :)Top küçük ama yapılan munzurluk anlatılmaz yaşanır denircesine bir zevk idi...
Önce sırayla arkadaşlarım terketti beni...Hepsi bir yerlere taşındı,okumak için memleket değiştirdi,üniversite kazandı,iş hayatına başladı,derken...Yaş geçtikçe küçük şeylerden zevk almayı bırakınız koccaman şeylerden bile zevk alamaz oldum.Neden?Oysa ben bir çokomelin dıştaki jelatinini düzleştirip defterimin arasına bıraktığımda bile mutlu oluyordum...Şimdi neden böyle oldu da hiç bir şey mutlu etmiyordu beni?