Hatırla Beni | 4.Bölüm; Yeniden Tanışmak

Teşekkür ederim canım.

ee tatlım böölüm nirde kaldı.?. Question

aradan bayağı bir uzun zaman geçti yani.. Twisted Evil

3.Bölüm ~ Saçmalama!

Hatırla Beni | 4.Bölüm; Yeniden Tanışmak - Sayfa 2 3320395656037aab829b

Ronan Keating - All Over Again

I remember the moment,
bu anı hatırlıyorum
being struck down by lightning
sanki yıldırım çarptı
Since the first time I saw your face,
yüzünü ilk gördüğümde
and you smiled
ve sen gülümsemiştin..
Come and lay down with me
gel ve uzan benimle
Fill the space that's between us
aramızdaki boşluğu doldur
Feel the magic that keeps love alive
hisset aşkı canlı tutan büyüyü

B(ella):

‘’ Ama ya kahraman değilsem? Ya kötü adamsam? ‘’
‘’Değilsin. ‘’

~

‘’Geri dönüp kafalarını koparmalıyım.’’
‘’Hayır, yapmamalısın.’’
‘’Ne kadar iğrenç ve alçak şeyler düşündüklerini bilmiyorsun.’’
‘’Sen biliyor musun? ‘’
‘’Tahmin etmek zor değil.’’
‘’Başka bir şeyden konuş. Dikkatimi dağıt ki geri dönmeyeyim.’’
‘’Kemerini tak.’’
‘’Haha.. Asıl sen kendininkini tak Bella.’’

~

‘’ Korkuyor musun? ‘’
‘’Yalnızca seni kaybetmekten korkuyorum. ‘’

~

Uyandığımda tam olarak kan ter içinde kalmıştım. Rüyamda bazı şeyleri görmüştüm. Sanırım gördüklerim benim geçmişimdi. Başımı tekrar yastığa koydum ve uyumayı denedim. Belki bir şeyler daha görebilirim umuduyla. Gözlerimi kapattım ve bir bağırış. Sanırım bu bir baykuştu. Uykuya dalmayı denedim fakat bir bağırış daha!
Pencerenin yanına gittim. Ah Alice! Gece uyumam için üzerime verdiği şeye bakıyorum da gerçekten tuhaf bir kız. Soğuktan donmamı istiyor herhalde. Perdeyi açtım dışarıyı seyretmeye çalıştım. Burası gerçekten de tehlikeli bir yerdi ve ben burada uyuyordum. Tanrım galiba gerçekten deliyim.
Ben düşünürken bir uğultu yükseldi. Refleks olarak hemen dışarıya baktım. Çalılıkları arasında iki çift göz. Tanrım! Hemen dışarı fırladım. Ne saçmalıyorum ki? Bu saatte dışarı da ne yapacağım. Belki de odaları gezerim ve Alice’ı bulurum. Eğer sorarsa da tuvaleti bulamadığımı söylerim. Süper, şimdide plan kuruyorum. Gerçekten ne kadar tuhaf bir insanım böyle!

Kendi kendime homurdanarak evi gezmeye başladım. Âlice bir şey olduğunda seslenmemi istemişti. Uykusu çok hafifmiş bir ses duyarsa hemen uyanırmış. Bunları söylemesi planımı etkin hale getirirdi. Çünkü eğer odasını bulursam onu uyandırırım ve belki uykusu kaçar. Sonra beraber benden bahsederiz. Ne kadar akıllıyım ama! Hemen aklıma bu huyumu da not ettim.

Odaları tek tek gezerken hepsinin boş olduğunu fark ettim. Ne yani bu saatte nereye gideceklerdi ki? Tanrım! İçimdeki kötü his daha da bastırdı. Şimdi gerçekten de korkuyordum. Kalbimin hızlı attığının farkındaydım. Hem de çok hızlı. Artık kapıları yavaş yavaş açıyordum. Sonunda bir odada buldum kendimi. Sanırım burası Alice’ın bahsettiği Rose’un odasıydı. Çünkü Emmett denen çocukla resimleri vardı. Belki de Emmett’in odasıydı. Ya da sanmıyorum erkeklerin böyle odaları olmaz herhalde.
Her neyse diyerek kapıyı kapattım. Bu sefer başka bir odaya girecektim. Tanrım bu sefer ne bulacağım acaba?
İçimdeki korkuyla bir anda kapıyı açtım ve ufak bir çığlık bastım.

‘’Bella?’’ Sanırım yanlış kişinin odasına gelmiştim. Ah lanet olsun!

‘’Evde neden kimse yok?’’ dedim hemen. Belki başka bir konu açarsam rezil olmam.

‘’Iııı, aslında. Carlisle hastanededir. Esme muhtemelen uyuyordur. ‘’ dedi hemen ekleyerek. Sonra boğazını temizleyerek konuştu. ‘’Sen neden uyumuyorsun?’’

‘’Iıı, aslında birden uyandım sonra lavaboyu bulamadım ve işte buradayım.’’dedim saçmalayarak. Tanrım sanırım kekeleme sırası bendeydi. Topu ona çevirmem gerekiyordu.

‘’Sen neden uyumadın?’’

‘’Uyku tutmadı herhalde.’’ dedi bir şey hatırlamış gibi gülümseyerek. ‘’Benim uyku problemim var.’’ Sözler ağzından döküldükten sonra yine aklıma o görüntüler geldi.

~

‘’Benim uyku problemlerim var.’’
‘’Ben uyumam.’’

~

Gözlerimi kırptım birkaç kere. Sanırım bunlar da geçmişimdendi Ah lanet olsun. Başka şeyler de görmek için hiçbir şey yokmuş gibi davranmaya karar verdim.

‘’Sorun ne Bella? Yine bir şey mi hatırladın?’’ dedi dikkatlice. Sanki cevabımdan korkar gibiydi.

‘’Ah, hayır. Sadece aklıma babam geldi. Beni merak ediyordur.’’ dedim saçmalayarak. Evet, süper. Yalan söylüyorum ve bunu hiç beceremiyorum. Özellikle de Edward’a. Aslında merak etmeliydim. Tanrım! Aklımdan tamamen çıkmış. Babam umarım sinirli biri değildir yoksa gerçekten yanmıştım.

‘’Merak etme Bella. Baban işi yüzünden Seattle’ye gitmiş ve senin kaybolduğundan beli haberi yokmuş. Alice hafızan ile ilgili problemleri uygun bir dille anlatmıştır.’’ dedi güven verircesine.

‘’Söyler misin Edward. Vücudumun her hücresi neden burasının tehlikeli olduğunu söylüyor?’’ dedim dürüstçe. Gerçekten bunu merak ediyordum. Neden içimde bu önyargı vardı?

‘’Bence asıl soru neden tehlikeli olduğumuzu düşündüğün halde buradan kaçmıyorsun?’’ dedi.

‘’İşte ben de bunu merak ediyorum ya. Sanırım buna ateşle oynamak deniyor.’’ dedim. Gerçekten neyden bahsettiğimiz hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Sözlerinde kararlıydı. En ufak bir şaşkınlık yoktu. Sanki bu soruyu bekler gibiydi. İşte benim aklımı karıştıran şey!

‘’Artık uyumalısın Bella. Yarın büyük gün. Okula gideceğiz.’’ dedi tebessüm etmeye çalışarak. Zoraki bir gülümsemeydi bu biliyorum ve lanet olsun ki bu gülüşü de hatırlıyorum.

‘’Kimseyi hatırlamayacağım. Ezik gibi gözükmek istemiyorum.’’ diyerek mızmızlandım. Açıkçası tepkisini bekliyordum. Acaba nasıl cevap verecekti? Ne saçmalıyordum böyle!

‘’Merak etme. Yanında olurum ve insanlar hakkında bilgi veririm.’’

’Çok teşekkür ederim Edward.’’ dedim gülümseyerek. Gerçekten de çok bana karşı çok iyi davranıyordu. Fakat bilmek istediğim bu davranış gerçekten iyi olduğundan mı yoksa av öncesi hayvanı besleyen avcı davranışı mıydı? Aklıma bu huyumu da not ettim. Kesinlikle Paranoyağım!

‘’Sanırım gerçekten uyuman gerekiyor. ‘’ dedi. Başımı sallayarak odadan çıkıyordum ki lanet olsun ben buraya ne için gelmiştim ne için gidiyorum.

‘’Aslında uyumasam daha iyi olacak.’’ diyerek hızla arkamı döndüm. Ah lanet olsun. Evet, kendime itiraf ediyorum, korkuyorum. Fakat bunu ona söyleyecek kadar aptal değilim. Cevap beklercesine yüzüme bakıyordu. Ah, tekrar söylüyorum. Artık alıştım. Lanet olsun!

‘’Odandan rahatsız mısın Bella?’’ Ah, bunu ilgiyle sormuştu. Şimdi ne diyeceğim?

‘’Yani, ev büyük ya. Kimse yok falan. ‘’ Saçmalama aşamasını gerçekten de aşmıştım. Artık deliriyordum sanırım. Kalp atışlarımın hızlandığına yemin edebilirim. Çünkü göğsümdeki boşluktan bir şey fırlayacakmış gibi hissediyordum. Tanrım, sadece gülümsedi.

‘’Her neyse.’’ Diyerek korkak adımlarla odama girdim. Zaten bir korkak olduğumu anlamıştı. Daha fazla rezil olamazdım. Korkuyla yüzleşmenin vakti Bella! Güçlü kızsın sen. Tanrım, kimi kandırıyorum?
Kendi kendime küçümserken bir uğultu duyuldu ve bu benim çığlığıma yol açtı. Çok büyük bir çığlık atmıştım. Odamın kapısı aniden açıldı ve bu daha korkmama yol açtı. Büyük bir çığlık daha!

‘’Bella iyi misin?’’ Tanrıya şükür ki gelen Edward’dı. Ah, şimdi ne diyeceğim?

‘’Oh, evet. İyiyim rüya görmüş olmalıyım.’’ dedim gülümseyerek. Umarım yutar umarım!

‘’Bu kadar kısa sürede uyuyamazsın Bella. ‘’ dedi yatağımın kenarına oturarak.

‘’Yemedin değil mi?’’ Başını hayır anlamında salladı hafifçe gülerken. ‘Bende öyle düşünmüştüm.’ diyerek mırıldandım. Bu sefer tebessümün yerini kocaman bir gülümseme aldı.

‘’Şimdi söyle bana. Seni korkutan şey ne?’’

‘’Uğultular. Sanırım bir baykuştan korkuyorum. Öyle kötü cıyaklıyorlar ki.’’ diyerek yüzümü astım.

‘’Bella duvarlarımız camdan yapılmış. Ses içeri kolaylıkla gelir.’’ Dedi ve başımı bir şeye çarpmış gibi hissettim. Yani gerçekten camdandı evet. Her türlü kötülüğe bire bir!

‘’Tanrım, siz delirmişsiniz. Ormanın ortasında camdan ev. Yırtıcı bir hayvan bu camları kolaylıkla alt edebilir. ’’ Konuştukça daha da endişeleniyordum. Kalbim yerinden fırlayacak gibiydi.

‘’Endişelenme Bella. Burada uzun süredir kalıyoruz ve o camlar 20 santim kalınlığındalar.’’

‘’Her hangi bir hayvan yıkabilir mi? Buralarda kurt var mıdır? Ya da ayılar. Ya birlik olurlarsa? Yani sonuçta bunlar hayvan değil mi?’’
Her hecemde daha çok gülümsüyordu. Ne yani çok mu komikti. Hiç sanmıyorum. Sanırım ölmek istemiyorum. Yani ben daha gencim değil mi?

‘’Sakinleşir misin Bella. Hiçbir şey olmayacak. Söz veriyorum.’’ Gerçekten de bir aptal gibi davranıyordum. Tanrım! Bunu da aklıma not ettim. Korkunca saçmalıyorum.
Gözlerinin içine baktım. Nasıl bir renkti o öyle? Sanırım Edward gündüzleri siyah lens kullanıyordu. Bu gülümsememe yol açtı. Gerçekten saklanması gereken bir renk değildi.

‘’Gerçekten siyah lens kullanmamalısın. Bu renk o kadar da kötü değil.’’ Sanırım biraz rahatlamıştım. Yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu. Esnedim.

‘’Sanırım artık uyumalısın Bella.’’ dedim kendi kendime. Tekrar gülümsedi. Gerçekten güzel bir gülümseyişi vardı. Şefkat doluydu sanki. Ya da başka duygular.

‘’Edward senden bir şey isteyebilir miyim?’’ Başını salladı.

‘’Daha rahat bir gecelik mesela. Aslında pijama olmalı. Tabi Alice’ın odasında bulamayacağın kesin ama. Sanırım bununla üşüyorum.’’ diyerek yalan söyledim. Aslında rahat uyumak için istiyordum. Hiçbir şey demeden yan taraftaki odaya gidip bir takım getirdi.

‘’Bunlar Rosalie’nin. Eminim sana tam olacaktır.''dedi kapıyı kapatırken.Sanırım giyinmeme için vakit verecekti. Nazik biriydi. Gerçekten de nazikti. Yani ben uyarmadan çıkması gerçekten hoştu.
‘’Bu arada Rosalie ha?’’ dedim pijamalara bakarken. Gerçekten de komikti. En azından kapalı diye düşündü beynim. Yani bu gece sağlamım. Ne düşünüyorum ben. Saçmalama Bella!

Bella'nın ilk geceliği:
https://2img.net/r/ihimizer/img230/2741/89729160.jpg

Sonradan Edward'ın getirdiği pijama takımı:
https://2img.net/h/oi50.tinypic.com/2v0izwi.jpg

[i]Arkadaşlar bölümün geciktiğinin farkındayım. İnternetimle ilgili sorunlarım vardı.
Ancas şimdi düzeltebildim ve hemen bölümü koyuyorum.
Umarım beğenirsiniz. Bu arada koyu ve italik olan replikler Bella'nın hatırladığı sözler.
Onları anlatmak istemedim sadece sözlerini yazdım. O anlar gözünün önünde flashlıyor.
Yani öyle düşünün. Kafanız karışmasın.
İyi okumalar.

bayıldım... Razz

çok güzel anlatmışsın.. Razz

vee.. iki geceliği de çok beğendim.. Laughing

edward'da güzel pijama seçmiş yani.. Laughing

ayrıca.. yine ilk yorum... Cool

Anam 2 bölüm kaçırmışım ama dha iyi olmuş uzun uzun güzel oldu

şimdi 2.bölümde ilk bölümde Bella zaten hafızasını kaybediyordu onu Jacop
buluyordu şimdiki bölümde Cullen'larda geçiyor aradaki geçişi pek anlayamadım
olay nasıl bağlandı felan burda kafam karıştı

3.bölümde sanırım önceden sevgililerdi hafıza kaybıyla Edward kendini
Bella'dn uzaklaştırmak istiyor sanırım kendini we ailesini açığa vermemek için ama
geçmişi Bella'ya flash olarak gözünün önüne geliyor
yukarıda anlatmış olduğum kafa karışıklıkları özellikle 2. bölümün bağlantısı dışında çok beğendim çok akıcı ilerliyor
aynı kitap gibi emeğine sağlık cnm (çok konuştum )

dAmLaCıK demiş ki:: bayıldım...
çok güzel anlatmışsın..
vee.. iki geceliği de çok beğendim..
edward'da güzel pijama seçmiş yani..
ayrıca.. yine ilk yorum...

Teşekkür ederim canım benim.
Laughing

AdelTime* demiş ki:: Anam 2 bölüm kaçırmışım ama dha iyi olmuş uzun uzun güzel oldu

şimdi 2.bölümde ilk bölümde Bella zaten hafızasını kaybediyordu onu Jacop
buluyordu şimdiki bölümde Cullen'larda geçiyor aradaki geçişi pek anlayamadım
olay nasıl bağlandı felan burda kafam karıştı

3.bölümde sanırım önceden sevgililerdi hafıza kaybıyla Edward kendini
Bella'dn uzaklaştırmak istiyor sanırım kendini we ailesini açığa vermemek için ama
geçmişi Bella'ya flash olarak gözünün önüne geliyor
yukarıda anlatmış olduğum kafa karışıklıkları özellikle 2. bölümün bağlantısı dışında çok beğendim çok akıcı ilerliyor
aynı kitap gibi emeğine sağlık cnm (çok konuştum )

Canım orayı Bella'dan anlatacaktım zaten.
Ama yinede söyleyeyim.
Bella'nın iç güdüleri hastane gibi olan yerden kaçmasını söylüyor.
Hani ilk bölümde Jake buluyordu ya.
Bella kaldığı yeri deli hastanesi flan sanıp kaçıyor.
Sonrada ormanda koşarken Ed'le karşılaşıyor.
Kitaba benzetmenden çok hoşlaştım. Laughing

Amatör Mesaj Sayısı : 53 Kayıt tarihi : 18/08/10 Nerden : Istanbul

Selam ben yeni siteye uye oldum ve direk bu hikayeyi okudum ve bayldm. Gercekten cok guzel yaziyorsn Diger bolumu merakla bekliyorum.

^Violet^ demiş ki:: Selam ben yeni siteye uye oldum ve direk bu hikayeyi okudum ve bayldm. Gercekten cok guzel yaziyorsn Diger bolumu merakla bekliyorum.

normalde hikayemi bitirecektim canım.
Ama bir arkadaşım çok ısrar etti bedned devam etmeye çalışıyorum. Very Happy

Amatör Mesaj Sayısı : 53 Kayıt tarihi : 18/08/10 Nerden : Istanbul

Anestezi. demiş ki:

^Violet^ demiş ki:: Selam ben yeni siteye uye oldum ve direk bu hikayeyi okudum ve bayldm. Gercekten cok guzel yaziyorsn Diger bolumu merakla bekliyorum.

normalde hikayemi bitirecektim canım.
Ama bir arkadaşım çok ısrar etti bedned devam etmeye çalışıyorum. Very Happy

Devam et zaten cok guzel bir hikaye

^Violet^ demiş ki:

Anestezi. demiş ki:

^Violet^ demiş ki:: Selam ben yeni siteye uye oldum ve direk bu hikayeyi okudum ve bayldm. Gercekten cok guzel yaziyorsn Diger bolumu merakla bekliyorum.

normalde hikayemi bitirecektim canım.
Ama bir arkadaşım çok ısrar etti bedned devam etmeye çalışıyorum. Very Happy

Devam et zaten cok guzel bir hikaye

Zaten devam etmeyi düşünüyorum ama çok uzun sürmez.
Can sıkıntısından yazıyorum yni. Very Happy

4. Bölüm ~ Yeniden Tanışmak

Hatırla Beni | 4.Bölüm; Yeniden Tanışmak - Sayfa 2 6088_1181882155342_1476851861_474508_3922253_n

Remember
*Hatırla
I will still be here
*Ben burada olacağım
As long as you hold me in your memory
*Beni aklında tuttuğun sürece
Remember
*Hatırla
When your dreams have ended
*Rüyaların son bulduğu zaman
Time can be transcended
*Zaman geçmiş olabilir
Just remember me
*Sadece beni hatırla
I am the one star that keeps burning
*Ben yanan bir yıldızım
So brightly
*Çok parlak
It is the last light
*Bu son ışığı
To fade into the rising sun
*Güneşe baş kaldıran
I`m with you whenever you tell
*Sen ne dersen de yanındayım
My story, for I am all I`ve done
*Hikayem, ben ve tüm yaptıklarım için
Remember
*Hatırla
I will still be here
*Ben burada olacağım
As long as you hold me in your memory
*Beni aklında tuttuğun sürece
I am that warm voice in the cold wind
*Ben soğuk rüzgardaki sıcak sesim..
That whispers
*Bu fısıltılar..
And if you listen
*Ve eğer dinlersen
You`ll hear me call across the sky
*Gökyüzünden seslendiğimi duyacaksın..
As long as I still can reach out
*Sana uzanabildiğim sürece
And touch you
*Ve dokunabildiğim
That I will never die
*Asla ölmeyeceğim
Remember
*Hatırla
I`ll never leave you
*Seni asla terketmeyecektim
If you will only
*Eğer yalnız olacaksan
Remember me
*Beni hatırla
Remember
*Hatırla
I will still be here
*Ben burada olacağım
As long as you hold me in your memory
*Beni aklında tuttuğun sürece
Remember
*Hatırla
When your dreams have ended
*Rüyaların son bulduğunda
Time can be transcended
*Zaman geçmiş olabilir
I live forever
*Ben daima yaşayacağım
Remember me
*Beni Hatırla!

(E)dward

Saat sabahın 6’sı ve 3 saattir meleğimleyim. Gece kurt sürüsü ellerinden kaçırdıkları Bella’yı kontrol için geldiler ve o’nu korkutup gittiler. Aslında bu benim bir açıdan yararıma olmuştu. Fakat yine de onun korkmasını istemiyordum. Çünkü Bella bambaşka biri olmuştu. Eski sessiz hali yerine şimdi girişken bir Bella gelmişti. Değişmeyen tek huyu merakıydı. Sorduğu sorular ve ince ayrıntılara takıntılı olması da hala devam ediyordu. O’nun değişmesi benim sinirlerimi daha da bozuyordu. Önceden yapacağı hareketleri - en azından bazılarını - önceden tahmin edebiliyordum. Fakat şimdi, şimdi her şey değişmişti. Hafızasını kaybetse de hatırlaması çok kısa sürede tamamlanıyordu. Beyni kilitli bir kutu gibiydi. Anahtar kelimeleri duyunca kutu açılıyordu.

Düşüncelerime fazla daldığım için Alice’ın ciyaklayan iç sesini duyamıyordum. ‘’Edward!’’ diyerek bağırıyordu. ‘’Henüz uyanmadı.’’ diyerek mırıldandım. İçinden küfürler savurduğunu duyabiliyordum ama görmezden geldim. Bu anın büyüsünü bozmaya niyetim yoktu.

Az sonra Bella hareket etmeye başladı. Göğsümün üzerindeki eli yumruk haline gelmişti. Kalp atışlarının hızı da artmaya başlamıştı. Uyanıyor olamazdı değil mi?

‘’Sana karşı bir şey hissetmiyorum.’’ diyerek mırıldandı. İlk önce afalladım fakat sonra bunu bana söylemediğini sadece sayıkladığını fark ettim. Yumruğu iyice sıkılaşmıştı. Geçmişi hakkında sadece bir anı mıydı yoksa korkunç bir rüya mıydı onun için? Lanet olsun! Bunu asla öğrenemeyecektim.

Zihnimde bu anı hatırlamaya çalıştım. Bana hiçbir böyle bir şey söylememişti. Tuhaf olan tarafı da kime söylediğini bilmiyorum. Belki de yanılıyorumdur, sadece bir rüyadır.

Ben düşünürken yumruğuna dikkatle baktım. Gerçekten özenle yaratılmış gibiydi. Ona hayranlıkla bakarken alnında bir kırışıklık belirdi. Daha sonra dudakları aralandı. Yüzünde sinirli bir ifade görüyordum. Onu rahatsız eden bir şeyler vardı.

Yumruğunu hızlıca kaldırıp göğsüme indirdi. Canım pek acımasa da hafifçe inledim ve Bella uyandı. O kadar hızlı kalkmıştı farkına bile sonradan vardım. Gözlerini kapatıp açıyordu ve bileğini tutuyordu. Aklımı karıştıran sorular vardı. Daha önce birine yumruk atmış mıydı? Ki bu arada gerçekten sert bir yumruğu vardı. Önemli olan ise onun canını mı yakmıştım?

‘’Gece burada uyuyakalmışız Bella.’’ dedim toparlamaya çalışarak.

‘’Sorun beraber uyumamız değil, rüyam ve elim… ‘’ diyecekken sustu.

‘’Devam et.’’ diyerek güven verdim. Gerçekten de hatırlamıyordum hem de böyle önemli bir konuyu.

‘’O gerçekten de tehlikeliymiş. Bunu da not etmeliyim. Önsezilerim kuvvetli.’’ Kendi kendine konuşuyordu ve kulaklarım sayesinde onu duyabiliyordum.

‘’Sana bir yerden kaçtığımı söylemiştim.’’ dedi. Başımı salladım. ‘’Rüyalarımda geçmişimi görüyorum.’’ dedi tekrar. ‘’Aslında bunları sana söylememeliyim.’’ diyerek söylendi. Ama çok kısık sesle söylemişti bunu. Neden bana söylememeliydi ki? Neden saklamayı seçiyordu?

‘’Her neyse; rüyamda kaçtığımı çocuğu gördüm. Sanırım onunla bir geçmişimiz vardı. Beni öptü ve ona yumruk attım. Tuhaf olan ne biliyor musun? Elimi incitmişim. Ayrıca o kadar gerçekçiydi ki canım hala yanıyor.’’ diyerek inledi. Ne kadar aptalım! Tanrım, Jake’den bahsediyordu ve benim lanet hafızam bunu hatırlamamıştı. Ne kadar acizceydi! Düşünürken yüzümde komik bir gülümseme oluştu. Bunu Bella’nın gözlerinde görmüştüm. Sanırım gerçekçilik meselesinde haklıydı.

Tekrar gülümsedim. Canının yanması içimi sızlatsa da gerçekten komik bir durumdu. Elini incitmişti. Hem de benim yüzümden olmuştu. Bunu ondan saklayamazdım.

‘’Ah Bella, gerçektende gerçekti.’’ dedim. Anlamsızca bana bakıyordu. Toparlamam gerekiyordu.

‘’Yani yumruk meselesi. Bana yumruk attın.’’ diyerek gülümsedim. İlk önce gözleri büyüdü daha sonra tepkisi endişeye dönüştü. Bu hoşuma gitmişti.

‘’Ah, çok özür dilerim. Gerçekten, ben de diyorum elim neden ağrıyor.’’ Bir süre duraksadı ve sonra tekrar gözlerini büyüterek konuşmaya başladı. ‘’Tanrım! Benim elim ağrıyorsa senin durumun nedir Tanrı bilir? İyi misin gerçekten?’’ dedi özür diler ses tonuyla.

‘’Kesinlikle iyiyim. Gel, eline bakalım.’’ dedim ve kapıyı gösterdim. Aşağıda bütün ailemin bizi beklediğin biliyordum. Düşünceleri okumanın faydaları…

Adımlarını merdivenlere doğru yönlendirdim. Teker teker dikkatlice iniyordu. Gülümsemem büyümüştü. Esme’nin düşüncesi neşelenmemi sağlamıştı.

‘’Gerçekten çok güzel bir kız.’’

Ardından Alice’ın düşüncesini duymuştum. ‘’Edward onu hak ediyor.’’

Herkes Bella’yı övüyordu. Rosalie bile saklamaya çalışsa da Bella’yı özlediğini düşünüyordu. Onun düşünceleri daha çok gülümsememi sağladı. Bella Âlice ve diğerlerini görünce ilk önce afalladı. Hala merdivenlerdeydik ve Âlice elini uzatarak Bella’yı salona indirdi. Bella gözlerini açıp tekrar kapattı. Anahtar sözcük yeniden kutuyu açmıştı. Yeniden bir anıyı hatırlamıştı. İçim burkuldu.

‘’Bella! Günaydın!’’ diyerek şakıdı Âlice. İçinden de hatırlattığı için özürler diliyordu.

‘’Sorun değil zaten bir gün hatırlayacak.’’ dedim burukça. Tabi bunu bizden başka kimse duymamıştı.

‘’Seni ailemle tanıştırayım Bella.’’ dedi Âlice. Bella ise cüretkâr davranarak Alice’ın elini bıraktı ve en başta olan Esme’nin yanına gitti ve gülümsedi.

‘’Sanırım ben tanıyacağım.’’ dedi ve Esme’nin elinden tutarak konuştu. ‘’Esme değil mi?’’ dedi. Esme başını sallayınca Bella gerçekten sevinmişti. Yanlış bir harekette bulunarak Esme’ye sarıldı. Çenemin kasıldığını hissedebiliyordum. Esme ilk önce şaşırsa da zihninden bana güvence vererek Bella’ya karşılık verdi. Zihninde onu kızı olarak gördüğünü görüyordum. Ona zarar vermezdi.

Bella Esme’den ayrılınca yanında duran Carlisle’ı gördü. Elini uzatıp ‘’Carlisle.’’ dedi. Carlisle, hatırlamasını istiyordu fakat benim hislerim için endişeleniyordu. O da başıyla onayladı. Bella’nın gülümsemesi daha da büyüdü. Carlisle’a da kısaca sarıldı. Sıra Jasper’daydı. Jasper’a fazla yaklaşmaması gerekiyordu. Hala endişelerim vardı.

‘’Jasper.’’ dedi Bella sadece. Bu davranışı bizi şaşırtmıştı. Jasper ise rahatladığını hissetti. Gerçekten Bella’ya zarar vermek istemiyordu. Bunu duyabiliyordum.

Sıra Rosalie’deydi. ‘’Seni kesinlikle tanıtım. Sen Rosalie’sin.’’ dedi Bella kayıtsızca Rose’a sarılarak. Rose Bella’dan pek hoşlanmazdı. Rose’a sarılınca hepimizin gözleri büyüdü.

‘’Bella biz senle pek konuşmazdık. Beni tanımaman gerekirdi.’’ dedi Rose kuşkulu bir şekilde.

‘’Alice, aralarından en güzel Rosalie demişti ve sen de en güzellerisin.’’ dedi. Daha sonra Esme’ye dönerek;
‘’Alınma Esme, kişisel değil.’’ dedi. Hepimiz gülüştük. Rose’un içi bir anlık sevgiyle dolmuştu.

Fakat benim güldüğümü görünce bana sinirle baktı. Emmett daha fazla dayanamayarak Bella’yı kucağına aldı ve bir tur döndürdü. Tipik Emmett işte.

‘’Senin beni tanımanı bekleyemezdim Bella. ‘’ dedi ve onu yere bıraktı.

‘’Elbette bekleyemezsin Emmett.’’ dedi Bella. Herkes Bella’ya gururla bakıyordu. Bella Emmett’e samimi davranıyordu Sanırım ona güveniyordu. Ağrıyan bileğini Emmett’in karnına tam geçirecekken ‘’Bella yapma!’’ desem de artık çok geçti. Bella’nın bileği şimdi daha kötü bir hale gelmişti. Yüzündeki acı ifadesini görüyordum ama çaktırmıyordu.

‘’Reflekslerim kötü. Bunu da kaydetmeliyim.’’ diyerek mırıldandı. Herkes’in aklında Em’e vurduğu için canının yandığı vardı ve bunu bir tehlike olarak görüyorlardı.

‘’Carlisle Bella sabah bir kaza geçirdi ardından o bileğiyle Em’e vurunca daha kötüleşti sanırım.’’ diyerek düzelttim. Herkesin endişesi dağılmıştı. Özellikle de Rose’un.

‘’Ben ve sakarlıklarım işte. Uykumda bazen zarar verebiliyormuşum. Bunu öğrendim.’’ dedi.
Carlisle Bella’yı incitmeden bileğine baktı. Aklına Bella’yı tedavi ettiği zamanlardaki anıları gelmişti. Sadece gülümsedi. Fakat gülümsemesi buruktu. İç çektim.

''Bir şeyin yok Bella. Sadece incitmişsin. Her ne yaptıysan sert bir darbeymiş.’’ dedi sargılarını sararken. Kahkaha attım. Ardından Bella’da gülümsedi.

‘’Mutlu Cullen ailesine hoş geldiniz! ‘’ dedi Emmett. Hepimiz gülmeye başladık.

‘’Haydi Bella bileğin hallolduysa çıkalım.’’ dedi Rose gülümseyerek. Bella’dan hoşlanıyordu. Gururum okşandı.
‘’Teşekkürler.’’ diyerek mırıldandım. ‘’’Yanlış yapıyor.’’ dedi içinden.

Biliyordum yanlış olduğunu. Buradaki her sahnenin bir hatadan ibaret olduğunu biliyordum fakat onu böyle çaresiz bırakamazdım. Her şeyi hatırlayınca onu serbest bırakacaktım. Kendime söz verdim ve hep beraber dışarı çıktık. Uzun bir gün bizi bekliyordu çünkü…

Amatör Mesaj Sayısı : 53 Kayıt tarihi : 18/08/10 Nerden : Istanbul

İlk Yorum Benim!
Çok güzel olmuş.
Yani yazı tipini falan güzel yapmışsın.
Eline sağlık :]

ikinci yorum
çoooooook güzel bi'bölümdü.. Razz

ayy! bu sefer bella'ya gerçekten acıdım.. Laughing

hem hatıralarında jacob'a, rüya görürken ed'e üstüne bir de em'e yumruk atıyo...
sadece incinmesine şaşırdım. ne de olsa 2 vampire yumruk attı. Shocked

çook beğendim.. yb'yi dört göz ve bir akıl dolusu merakla bekliyom
Razz

Olayın ne olduğunu anlamaya başladım artık
edward ne yapacaksın sn bu kızla cık cık amacın ne?
ellerine sağlık cnm

tatlım bu hikayenin devamı gelecek mi?
yarım kaldı bu burda böyle be...

tatlım bu hikayeyi kapatıyorum.
Artık devam edemeyeceğim sanırım.

offf çok kötü olur o zaman ya..
hiç mi twilihgt hikayesi kalmayacak?
acaba benim hikaye bitince ben mi yazdığımı koysam (twilight konulu)
ama seninki kadar güzel olacağından pek emin değilim..

» Sol Anahtarım | Bölüm 6
» Kırmızı | 6. Bölüm*
» Geçmiş ve Gelecek - 5. ve 6. Bölüm
» Kan tutkusu - 1. bölüm part 3
» ~~ CAMDAN BİR KALP ~~ 1. BÖLÜM